- ғазал
- [غزل]а1. адш. яке аз навъҳои машҳури шеърист, ки маъмулан аз 5-12 байти дар як вазну қофия омада (аа, ба, ва, га…) иборат буда, мавзӯи асосии онро васфи ишқу ҷавонӣ, васлу ҳиҷрон ва ғ. ташкил медиҳад2. таронаи ошиқона, чома; ғазал гуфтан ғазал навиштан; ғазал хондан // ғазал сурудан таронаи ошиқона хондан◊ байту ғазал гуфт. гап-гап; қиссаи чизе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.